ugryźć się w język

ugryźć się w język: ugryźć się w język {{/stl_13}}{{stl_7}}'w porę powstrzymać się przed powiedzeniem czegoś niestosownego, nieodpowiedniego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Już miał jej powiedzieć, co o tym myśli, ale ugryzł się w język. Całe szczęście, że w porę ugryzłeś się w język. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

ugryźć się — pot. Ugryź się (w nos, wulg. w dupę) «niczego od ciebie nie chcę, nie chcę twojej pomocy, litości itp.» Ugryźć się w język zob. język 17 … Słownik frazeologiczny
język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
ugryźć — dk XI, ugryzę, ugryziesz, ugryź, ugryzł, ugryźli, ugryziony 1. «odciąć, oddzielić kawałek czegoś zębami» Ugryźć kawałek chleba, kawałek jabłka, jabłko. ◊ Nie móc czegoś (np. zagadki, zadania matematycznego) ugryźć «nie móc czegoś zrozumieć,… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias